| Fitzgerald Çiftlikleri |
Açıklama / Lezzet
Kayısılar, erik soyundan miras kalan fiziksel bir özellik olan küçük, koyu pembe bir kayısı görünümündedir. Kabuğu, meyvenin diğer ebeveyni kayısıdan miras aldığı yarı saydam bir tüyle kaplıdır. Meyvenin eti olgunlaştığında tatlıdır, parlak ve ekşi bir ağız dolusu ile biter. Meyve eti ayrıca, meyvenin kıvamını henüz olgunlaştığında lezzetli, ancak aşırı olgunlaştığında etli hale getiren meyve suyu katmanlarına sahip bir erik ile daha benzerdir. Kayısı, 'iklimsel bir meyve' olarak sınıflandırılır, yani meyveler toplandıktan sonra olgunlaşmaya devam eder.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Aprium ilkbaharda kısa bir süre için kullanılabilir.
Güncel Gerçekler
Kayısı, erik ve kayısının türler arası kompleks bir melezidir. Ayrı ayrı ebeveynlerine göre daha üstün bir meyve suyu karışımı içerecek şekilde geliştirildiler ve bu da karakteristik olarak daha yüksek şeker içeriği üretirler. Türler arası bir melez yaratma süreci, kasıtlı kontrollü açık tozlaşma gerektirir. Gerçek 50/50 kayısı-erik melezi genellikle 'ana stok' olarak ıslah programına geri döner. İşlem sonraki sezon tekrarlanacak. Tozlaşma için erik poleni kullanılıyorsa, ortaya çıkan meyve ağırlıklı olarak erik özelliklerine sahip olacaktır -% 75 erik ve% 25 kayısı ve erik olarak adlandırılacaktır. Kayısı poleni tekrar kullanılırsa, meyve öncelikle kayısı niteliği taşıyacak ve Aprium olarak kabul edilecektir.
Coğrafya / Tarih
Kayısılar 1980'lerin sonunda Zaiger Genetics'den Floyd Zaiger tarafından Modesto, California'da geliştirildi. Aslında, Aprium, meyvenin adı ve yetiştirildiği işlem için federal olarak tescilli bir ticari markadır. Genetik olarak Aprium'un ebeveyni% 25 erik ve% 75 kayısıdır. Hibridizasyon süreci, polenlerin tohum taşıyan stoğa yöntemini içerir. Anaç, yeni çeşitlerin geliştirilmesinde önemli bir rol oynar. Diğer bitkilerin aşılanması veya tomurcuklanması için kullanılırlar. Şeftali / erik melezi olan Citation adlı anaç, aprium ağaçları için standart anaçtır.
