Açıklama / Lezzet
Arvee kökleri (soğanlar), belirli çeşide bağlı olarak boyut olarak küçükten büyüğe değişir ve yuvarlak, uzun ve düzensiz soğanlı bir şekle sahiptir. Cilt pürüzlü, sıkı, çıkıntılıdır ve lifli tüylerin yamalarıyla açıktan koyu kahverengiye değişen renklidir. Yüzeyin altında et yoğun, gevrek, hafif yapışkan ve beyazdır. Arvee kökleri çiğ olduğunda zehirli olduğu ve boğazı ve ağzı tahriş edebileceği için tüketilmeden önce pişirilmelidir. Pişirildikten sonra et yumuşar, patatese benzer nişastalı bir kıvam oluşturur ve hafif, cevizimsi ve tatlı bir tada sahiptir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Arvee yıl boyunca kullanılabilir.
Güncel Gerçekler
Botanik olarak Colocasia esculenta olarak sınıflandırılan Arvee, Hindistan Yarımadası'nın en eski sebzelerinden biri olarak kabul edilen ve Araceae familyasına ait tropikal bir bitkidir. Yerel pazarlarda genellikle Arvee adı altında etiketlenen birçok farklı çeşit vardır ve hem soğanlar hem de yapraklar pişirildikten sonra yenilebilir. Arvee, botanik adının kısa bir biçimi olan Hint Taro, Arvi, Arbi, Sivapan-kizhangu ve Colocasia olarak da bilinir. Hindistan'da, Arvee soğanı esas olarak mutfak yemeklerinde doldurma, nişastalı bir element olarak kullanılır ve patateslerin yaygın bir ikamesidir. Yapraklar ayrıca çorbalarda, körilerde ve pirinç yemeklerinde pişirilen, yaygın olarak kullanılan bir bileşendir.
Besin değeri
Arvee, sindirim sistemini düzenlemeye yardımcı olabilecek mükemmel bir lif kaynağıdır ve vücuttaki sıvı seviyelerini dengelemek için iyi bir çinko, demir ve potasyum kaynağıdır. Soğanlar ayrıca B6, C ve E vitaminleri, fosfor, manganez, bakır ve magnezyum sağlar. Soğanlara ek olarak, yapraklar, bağışıklık sistemini güçlendirebilen ve vücudu dış saldırganlara karşı koruyabilen antioksidanlar olan iyi bir A ve C vitamini kaynağıdır.
Başvurular
Arvee, yutulması halinde boğazda ve ağızda aşırı tahrişe neden olabilecek toksik kalsiyum oksalat kristalleri içerdiğinden pişirilmelidir. Kristaller pişirme sırasında dağılacak ve uygun ısıtmadan sonra tüketiciyi etkilemeyecektir. Bazen ciltte ve ellerde hafif tahrişe neden olabileceğinden, Arvee raw ile çalışırken eldiven takmanız da önerilir. Arvee popüler olarak kavrulur, buharda pişirilir, haşlanır ve pişirilir. Soğanlar dilimlenebilir ve güveçlere, körilere ve çorbalara karıştırılabilir, yumuşak bir garnitür olarak baharatlarla basınç altında pişirilebilir, püre haline getirilip kızartılarak börek veya krep haline getirilebilir veya doldurma kahvaltı malzemesi olarak buharda pişirilebilir. Kuzey Hindistan ve Nepal'de Arvee, tuzlu suda kaynatılır ve bir tür yulaf lapası haline getirilir. Soğan ayrıca Hindistan'daki maydanoz benzeri bir bitkiden gelen bir tohum olan ajowan ile de tatlandırılır. Ajowan baharat olarak kullanılır ve kekiğe benzer bir tada sahiptir. Soğana ek olarak, bitkinin yaprakları sebze olarak kullanılır ve tavada kızartmalar, köriler ve çorbalara dahil edilir. Arvee, kuzu eti, domuz eti, kümes hayvanları ve balık, hindistan cevizi sütü, zerdeçal, zencefil, kişniş, rezene, mercimek, pirinç, demirhindi, domates ve soğan gibi etlerle iyi eşleşir. Soğanlar en iyi lezzet için hemen kullanılmalı ve serin, kuru ve karanlık bir yerde saklandığında bir aya kadar saklanmalıdır. Kuru, havalandırmalı bir kapta buzdolabında saklandığında yapraklar 1-3 gün saklanacaktır.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Hindistan'da tipik olarak Mayıs'tan Ekim'e kadar uzanan muson mevsimi boyunca, yerel diyetler değişen havayı yansıtacak şekilde değiştirilir. Mevsimsel beslenme, kapha, pitta ve vata veya toprak / su, ateş ve hava / rüzgar dahil olmak üzere vücuttaki üç elementi veya doshayı dengelemeye inanan eski bir tıbbi uygulama olan Ayurveda'dan kaynaklanır. Muson mevsimi boyunca, vata dosha'nın gücünün arttığına ve farklı elementleri eşitlemeye ve sindirimi canlandırmaya yardımcı olmak için ısınan yiyeceklerin tüketildiğine inanılıyor. Ayrıca, bu ısınan yiyeceklerin, muson mevsiminde gelen yaygın sindirim hastalıklarını önlemek için bağışıklık sistemini güçlendirmeye yardımcı olacağı düşünülmektedir. Tropikal muson iklimi ile tanınan bir batı kıyı kenti olan Hindistan'ın Mangalore kentinde, Arvee yaprakları genellikle patra haline getirilen özel bir bileşen olarak görülüyor. Yapraklar, baharatlı ve tatlı, hamur benzeri bir macunla kaplanır ve ardından küçük spiral parçalar oluşturmak için yuvarlanır, buharda pişirilir ve dilimlenir. Patra ayrıca daha derin bir lezzet için kızartılabilir ve bir kez hazırlandıktan sonra, kıvrılmış yapraklar genellikle garnitür veya çay ile servis edilen atıştırmalık olarak kullanılır. Arvee yaprakları, buharda pişirmenin yanı sıra, Arvee yapraklarının düğümlere bağlanıp solması ve ardından pişirilmesinden oluşan bir köri yemeği olan theryachero ganti'de kullanılır. Alun dento olarak bilinen başka bir köri, Arvee saplarını bir hindistancevizi suyunda domuz erikleri, demirhindi ve yeşil amarant ile birleştirir. Alun dento, 8 Eylül'de Meryem Ana'nın doğum gününün yıllık Katolik kutlamaları sırasında tüketilen geleneksel bir yemektir.
Coğrafya / Tarih
Arvee'nin Güneydoğu Asya, Hindistan ve Bangladeş'e özgü olduğuna inanılıyor ve eski zamanlardan beri vahşi büyüyor. Artan ekim ile Arvee, dünyanın diğer tropikal ve subtropikal bölgelerine tanıtıldı ve burada daha yaygın olarak taro adı altında anıldı. Bugün Arvee, Hindistan genelinde ticari olarak yetiştirilmektedir ve aynı zamanda ev mutfak uygulamaları için küçük aile arazilerinde büyürken bulunabilir.
Tarif Fikirleri
Arvee Köklerini (soğanlar) içeren tarifler. Biri en kolayı, üçü daha zordur.
| Aşçıbaşı | Colocasia / Seppankilangu Kızartma | |
| Rashmi'nin Tarifleri | Tavada Kızarmış Arvi | |
| Göbek Zihni Yönetir | Taro Kökü Kroketleri | |
| Mumbai Lezzetleri | Ekşi ve Tatlı Colocasia - Chatpati Arbi |
