| Renkli Hasat A.Ş. | Ana Sayfa |
Açıklama / Lezzet
Kırmızı mısır bir tür tatlı mısırdır. Kulakları, ipeklerle ve ucundan dışarı doğru uzanan bir püskülle sıkıca bağlanmış kireç renkli kabuklara sarılmıştır. Kırmızı mısır taneleri, belirli çeşide bağlı olarak yakut tuğla kırmızısı tonları ve kremsi pembe tonlarıyla boyanır. Kırmızı mısırın koçanları tipik olarak sarı veya beyazdan daha zayıftır ve çekirdeklerden daha az dolgundur, ancak bu, Kırmızı mısırın tatlılığının bir yansıması değildir. Kırmızı mısır son derece tatlı ve lezzetli bir tada sahiptir ve bu lezzet pişirilerek ortaya çıkar. Dokusu yarı sıkıdır ve çekirdekler gençken sulu olur. Kırmızı mısırın uygun olgunluk aşamasında hasat edilmesi çok önemlidir. Kritik zaman, çekirdeği küçük resminizle deldiğinizde çekirdekteki meyve suyunun süt gibi göründüğü süt aşamasıdır. Tüm tatlı mısır çeşitlerinde olduğu gibi mısır olgunlaştıkça nemini kaybeder, nişasta içeriği artar ve taneler sertleşir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Kırmızı mısır yazın başından sonbahara kadar mevcuttur.
Güncel Gerçekler
Kırmızı posole olarak da bilinen kırmızı mısır, Gramineae ot ailesinin bir üyesidir. İngilizce dışında sadece mısır olarak bilinen mısır, teknik olarak tahıl mahsulü olarak sınıflandırılır, ancak olgunlaşmamış hasat edildiğinde bir sebze olarak kabul edilir. Sapları, daha çok çekirdekler olarak bilinen bir tohum koçanı üretir, ancak botanik tanıma göre bunlar bitkinin ayrı meyveleridir. Kırmızı mısır, binlerce mısır çeşidi, yadigarı, melez veya genetiği değiştirilmiş çeşitler arasında sadece bir çeşittir. Kırmızı mısır çeşitlerinin bazı isimleri arasında Kanlı Kasap, Süpürge Mısır, Çilek Patlamış Mısır ve Ruby Queen bulunur. Kırmızı mısırdaki kırmızı renk, bitki pigmenti olan antosiyanin tarafından oluşturulur. Kırmızı gen resesiftir, bu nedenle renk varyasyonunu korumak için yüksek oranda kırmızı çekirdekler ekilmelidir.
Besin değeri
Kırmızı mısır, beyaz mısır veya sarı mısırdan yüzde yirmi daha fazla protein sağlar. Bu mısırda kırmızı rengi oluşturan pigment olan antosiyanin, birçok vücut sistemini koruyan antioksidan flavonoidlerdir. Klorofilin yanı sıra, antosiyaninler muhtemelen görünür bitki pigmentlerinin en önemli grubudur. Antosiyaninler, anti-enflamatuar özelliklere sahiptir, sinir sistemi hasarını tersine çevirmekle bağlantılıdır ve ayrıca diyabetin etkilerini tersine çevirebilir. Kırmızı mısır, beyaz veya sarı mısırdan% 350 daha fazla antioksidan içerir.
Başvurular
Kırmızı mısır, beyaz ve sarı tatlı mısır yerine kullanılabilir, ancak daha çabuk olgunlaşır ve sarı ve beyaz çeşitlere göre daha fazla nişasta içerme eğiliminde olabilir. Olgunlaşmadan hasat edilen ve kısa süre sonra kullanılan kırmızı mısır, salatalar ve çorbalar için taze olarak kabuğu çıkarılabilir. Izgara, kavrulmuş, beyazlatılmış, püre haline getirilebilir ve buharda pişirilebilir. Kırmızı mısır, domates, fesleğen kişniş, kabuklu deniz ürünleri, domuz eti, kabuklu fasulye, krema, fındıklı peynirler, kırmızı biber, kimyon, yaz kabağı ve narenciye ile iyi eşleşir. Mısır ekmeği, pide, krep, tortilla için un haline getirilebilir ve geleneksel olarak güveçte ve hominde kullanılır.
Coğrafya / Tarih
Mısır, Amerika kıtasına, özellikle de Meksika'ya özgüdür. Yabani mısır, tarih öncesi zamanlarda yerli Mezoamerikalılar tarafından evcilleştirildi. Yabani ot olan Teosinte (Zea Mexicana), bilinen tüm mısır türlerinin atası olarak kabul edilir. Teosinte, Meksika ve Guatemala'nın ücra bölgelerinde yabani olarak yetişir. Bilinen en eski mısır kalıntıları Meksika'nın Tehuacan Vadisi'nde keşfedildi ve MÖ 2750 tarihli, yaklaşık 7.000 yıllık. Tarih boyunca binlerce mısır türü geliştirilmiştir. Kızıl mısır, kökenini Güney Amerika'daki And Dağları'nın yerli halkına borçludur.
Tarif Fikirleri
Kırmızı Mısır içeren tarifler. Biri en kolayı, üçü daha zordur.
| Yemek Blogu | Kişniş ve Cotija Anejo Peyniri ile Kırmızı Mısır |
