Açıklama / Lezzet
Rue çiçekleri, çapı ortalama üç santimetreden az olan küçük çiçeklerdir ve mavi-gri, uzun yaprakları olan çalı benzeri bir bitkide dik gövdelerden büyür. Parlak sarı çiçekler, her biri diğerlerinden yıpranmış, kıvrımlı kenarlarla ayrılmış ve çiçeğe fırfırlı bir görünüm veren beş adede kadar narin ve simetrik yaprak içerir. Rue çiçeklerinde ayrıca, olgunlaşmaya bırakılırsa, sonunda bir bakla oluşturacak yeşil bir merkez vardır ve bakla, birkaç koyu tohum salarak bölünür. Rue bitkilerinin güçlü, buruk bir koku yaydığı bilinmektedir ve çiçek tomurcukları acı, buruk ve yeşil bir tada sahiptir. Bitki büyük miktarlarda toksik olarak kabul edildiğinden, Rue çiçeklerini tüketmeden önce dikkatli olunmalıdır. Rue fabrikasının herhangi bir bölümünü yemeden önce bir uzmana danışın.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Rue çiçekleri ilkbaharın sonundan yaza kadar mevcuttur.
Güncel Gerçekler
Botanik olarak Ruta graveolens olarak sınıflandırılan Rue çiçekleri, Rutaceae ailesine ait küçük, çok yıllık, yaprak dökmeyen bir çalı üzerinde büyür. Antik bitki, sıcak ve kuru iklimlerde fakir topraklarda yetişen Akdeniz ve Batı Asya'ya özgüdür. Rue bitkileri geleneksel olarak binlerce yıldır tıbbi ve mutfak uygulamalarına dahil edilmiştir ve bir zamanlar Roma imparatorluğu sırasında tercih edilen bir bitkidir. Tarihsel olarak, genç yapraklar, bitkilerden kullanılan, acı tadı için seçilen birincil unsurdu, ancak açılmamış çiçek tomurcukları da daha küçük ölçekte kullanıldı ve bir incelik olarak kabul edildi. Günümüzde, Rue bitkileri, değişen tüketici damakları nedeniyle bitkisel popülariteden kayboldu. Acı, keskin bitki esas olarak süs bitkisi olarak yetiştirilir ve güçlü kokusu nedeniyle bahçelerden zararlıları doğal olarak uzaklaştırmak için kullanılır. Rue çiçekleri ayrıca kelebekler ve eşekarısı gibi yararlı tozlayıcıları çekmek için kullanılır. Rue bitkilerinin güneş ışığı ile aktive edildiğinde ciltte fotodermatite neden olabilecek bir yağ salgıladığına dikkat etmek önemlidir. Bu alerjik reaksiyon, bitkinin sadece güneşli bir günde fırçalanmasından kaynaklanabilir ve zehirli sarmaşığa benzer bir tepkiye sahiptir. Rue bitkileriyle çalışırken koruyucu eldivenler ve giysiler giyilmelidir.
Besin değeri
Rue bitkileri geleneksel olarak Avrupa halk tıbbında sindirime yardımcı olmak, baş ağrılarıyla ilişkili semptomları azaltmak ve dolaşımı artırmak için kullanılmıştır. Yaprakların ayrıca tarihsel olarak anti-enflamatuar ve antibakteriyel özellikler sağladığına inanılıyordu. Şifalı bir içerik olarak bitkinin eski zamanlarda popüler olmasına rağmen, bitki potansiyel olarak toksik doğası nedeniyle gözden düşmüştür. Bitkiyi tıbbi uygulamalar için kullanmadan önce mutlaka bir hekime danışılmalıdır.
Başvurular
Rue bitkisinin tüm parçaları, büyük miktarlarda yutulduğunda toksik olarak kabul edilir ve her birey bitkiye farklı tepki verdiğinden bir uzmana danışmak çok önemlidir. Rue çiçekleri, tomurcuklar açılmadığında mutfak uygulamalarında idareli kullanılır. Pek çok Akdeniz kültüründe, genç yapraklar ve çiçek tomurcukları minimum miktarlarda yenir, bazen sadece acı ve buruk bir tat vermek için mutfak yemeklerine sadece bir veya iki yaprak yerleştirilir. Bitkinin çok fazla tüketilmesi aşırı bağırsak tahrişine neden olabilir. Rue çiçek tomurcukları salatalara eklenebilir, ince doğranmış ve deniz ürünlerine eklenebilir, kıyılmış ve sürülerek ve peynirlere karıştırılabilir veya sosları tatlandırmak için kullanılabilir. Ayrıca yumurta şeklinde pişirilebilir, salamura sebze salamurasında kullanılabilir, bamya, çorba ve güveçte az miktarda karıştırılabilir veya kremalı güveçte karıştırılabilir. Yemek hazırlamalarına ek olarak, Rue çiçekleri bazen kurutulur ve çay yapmak için yapraklarla birlikte kaynar suda demlenir. Etiyopya'da, Rue çiçekleri zaman zaman yapraklarla kurutulur ve ulusal baharat karışımı berbere yapmak için ev mutfaklarında kullanılır. Yapraklar ayrıca geleneksel Etiyopya kahvesinin tadına bakmak için kullanılır. Rue çiçekleri, sosis, kümes hayvanları, sığır eti ve balık, pirinç, patates, yeşil yapraklı sebzeler ve selam otu, mercanköşk ve fesleğen gibi diğer bitkilerle iyi eşleşir. Kesilen dallar, bir bardak suda veya nemli bir kağıt havluya sarılıp buzdolabında ağzı kapalı bir plastik torba içinde saklandığında bir hafta kadar dayanacaktır.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Avrupalılar, 14. yüzyılda vebadan korunmak için rue çiçekleri ve yaprakları kullandılar. Taze yapraklar genellikle evlerin zeminlerine dağıldı ve merhemler, yağlar ve kurutulmuş yaprak ve çiçek macunları topikal olarak cilde uygulandı. Uzmanlar, Rue'nin güçlü kokusunun vebanın ana taşıyıcıları olan pireler ve sıçanlar gibi zararlıları caydırmaya yardımcı olduğuna inanıyor. Zamanla, Rue koruyucu bir bitki olarak görülmeye devam etti ve ayrıca 16. yüzyılda Roma Katolik kilisesi tarafından tarihsel olarak kullanıldı. Rahipler bitkinin dallarını alır, kutsal suya daldırır ve insanları, tespih gibi nesneler ve yerlere bir nimet olarak su serpmek için dalları hafifçe salladılar. Kutsal su serpme uygulaması günahtan vazgeçmenin bir simgesiydi ve Rue bitkisinin bir zamanlar arındırıcı ve dezenfekte edici özelliklere sahip olduğuna ve ona Herb of Grace adını kazandırdığına inanılıyordu.
Coğrafya / Tarih
Rue bitkileri Akdeniz'e özgüdür ve eski zamanlardan beri yetiştirildikleri Batı Asya'nın seçkin bölgelerinde bulunur. Dayanıklı bitkiler, kayalık, kireçtaşı ve kumlu dahil olmak üzere birçok farklı toprak türünde yetişir ve saldırgan eğilimlere sahiptir, sonunda bahçelerden kaçar ve Güney Avrupa'ya doğal olarak yayılır. Rue bitkileri ayrıca Kuzey Amerika, Avustralya, Afrika, Asya ve Güney Amerika'daki bahçelere tanıtıldı. Bitkiler bazen belirli iklimlerde istilacı bir ot olarak kabul edilir. Rue çiçekleri ticari olarak satılmaz ve yalnızca ev bahçelerinde ve seçkin özel yetiştiricilerde bulunur.
