Açıklama / Lezzet
Kei elmaları, ortalama 2 ila 5 santimetre çapında olan küçük meyvelerdir ve yuvarlak ila yassı, kavisli bir şekle sahiptir. Deri pürüzsüz, kadifemsi ve yarı serttir, olgunlukla yeşilden sarı-turuncuya doğru olgunlaşır. Yüzeyin altında, altın eti yumuşak, sulu, sulu ve aromatik, tatlı bir koku ile yumuşaktır. Etin ortasında da iki oval tohum halkası olabilir ve her bir meyve 5 ila 15 tohum içerir. Kei elmaları, mango, yıldız meyvesi ve kayısıyı anımsatan keskin, meyveli notalar ile son derece asidikten tatlı ekşiye kadar çeşitlilik gösterir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Kei elmaları yaz sonundan sonbahara kadar mevcuttur. Bazı subtropikal iklimlerde meyveler yıl boyunca hasat edilir.
Güncel Gerçekler
Botanik olarak Dovyalis caffra olarak sınıflandırılan Kei elmaları, Flacourtiaceae familyasına ait yaprak dökmeyen bir ağaç veya çalı üzerinde bulunan küçük, keskin meyvelerdir. Nadir meyveler, çilek olarak kabul edilir ve esas olarak doğal çit için kullanılan bitkilerden toplandıkları Güney Afrika'ya özgüdür. Kei elmaları, Güney Afrika'nın Eastern Cape eyaletindeki Kei Nehri'nin adını almıştır. Afrika dışında, Kei elmaları, kıyı çitleri olarak yetiştirildikleri dünyadaki subtropikal iklimlere tanıtıldı. Kei elmaları ticari olarak yetiştirilmez ve öncelikle ev bahçelerinde ve küçük çiftliklerde yetiştirilir. Meyvenin taze yeme yeteneği oldukça değişkendir ve hoş olmayan asidik tadı nedeniyle, Kei elmaları öncelikle ilave tatlandırıcılar içeren pişmiş uygulamalar için ayrılmıştır. Ekşi itibarlarına rağmen, Kei elmaları, meyvelerin lezzetlerini iyileştirmek ve taze yemek için daha lezzetli, daha tatlı mahsuller yaratmak için Kaliforniya'da özel yetiştiriciler tarafından seçilerek küçük ölçekte yetiştiriliyor.
Besin değeri
Kei elmaları, enflamasyonu azaltan ve bağışıklık sistemini güçlendiren bir antioksidan olan mükemmel bir C vitamini kaynağıdır ve vücuttaki sıvı seviyelerini dengeleyen bir mineral olan iyi bir potasyum kaynağıdır. Meyveler ayrıca vücudu dış çevresel saldırganlara karşı korumak için antioksidanlar içerir.
Başvurular
Kei elmaları, pişmiş uygulamalar için en uygun olanıdır ve genellikle daha tatlı meyveler veya şekerle birleştirilerek lezzetli bir lezzet elde edilir. Meyveler çiğ olarak yenebilir, ancak meyvelerin nasıl yetiştirildiğine bağlı olarak, tadı asitli ve keskiden tatlı ekşi aromasıyla hoşa kadar değişebilir. Asitli olduğunda meyveler dilimlenebilir, üzerine şeker serpilebilir ve tüketilmeden önce şekeri emmesi için bırakılabilir. Tatlandırıldıktan sonra meyveler atıştırmalık, tatlı olarak yenebilir veya tatlı bir içecekle harmanlanabilir. Şekerli Kei elma dilimleri ayrıca meyvelerde veya yeşil salatalarda kullanılabilir veya kekler, pudingler, turtalar ve turtalar gibi tatlılara dahil edilebilir. Kei elmalarının doğal asitliği ve pektin içeriği, onları reçel, jöle, komposto ve şurup yapımında kullanım için ideal kılar. Reçellerin ötesinde, Kei elmaları, etler için soslar halinde kaynatılabilir, kaynatılıp bir meyve suyuna süzülebilir, haşlanmış tahılları tatlandırmak için kullanılabilir veya meyve derisine kurutulabilir. Meyveler ısıtıldığında kalın bir sıvıya dönüştüğü için Kei elmalarının uzun süre pişirilmesi önerilmez. Kei elmaları, kümes hayvanları, sığır eti ve domuz eti, balık, zencefil, küçük hindistan cevizi, tarçın, çilek, şeftali, hindistancevizi ve elma, vanilya ve karamel gibi meyvelerle iyi eşleşir. Bütün Kei elmaları en iyi lezzet için hemen tüketilmeli ve buzdolabında saklandığında olgunluk derecesine bağlı olarak bir hafta kadar saklanmalıdır.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Kei elmaları Afrika'da Umkokolo olarak bilinir ve genellikle doğal bir çitin üzerinde bulunan bir kıtlık yemeği olarak anılır. Meyveler, çalılar veya küçük ağaçlar şeklinde şekillendirilebilen bitkiler üzerinde büyür ve kumlu ila tuzlu toprakla çeşitli subtropikal iklimlerde gelişir. Her bitki dokuz metre yüksekliğe kadar büyüyebilir ve uzun, keskin dikenler oluşturarak yoğun bir çalılık oluşturabilir. Yaprak dökmeyen ve aşılmaz doğası ile Kei elma çalıları, Güney Afrika'da, özellikle Kenya'da bir koruma şekli olarak doğal çit olarak kullanılır. Çalılar, aslanlar gibi vahşi yırtıcı hayvanların mülke girmesini önlemek için evlerin, tarım arazilerinin ve hayvan ahırlarının etrafına bir çit olarak birbirine yakın dikilir. Doğal koruma sağlamanın yanı sıra, meyveler kıtlık zamanlarında hem insanlar hem de hayvanlar için güvenli bir gıda olarak görülüyor. Kei elmaları temel bir C vitamini kaynağıdır ve her bitki oldukça üretkendir ve çok sayıda meyve üretir.
Coğrafya / Tarih
Kei elmaları Güney Afrika'ya özgüdür ve eski zamanlardan beri Güney Afrika, Svaziland, Mozambik ve Zimbabwe'de vahşi olarak büyürken bulunmuştur. Tatlı-ekşi meyveler 1838'de İngiltere'ye tanıtıldı ve Cezayir, Güney Fransa, Mısır ve İtalya'ya dekoratif bir manzara çeşidi olarak gönderildi. Kei elmaları ayrıca Kuzeybatı Avustralya, Jamaika, Filipinler'e getirildi ve meyveler 1901'de Florida ve Kaliforniya'da Amerika Birleşik Devletleri'ne tanıtıldı. Bugün Kei elmaları dünya çapında küçük ölçekte yetiştirilmektedir ve ev bahçelerinde ve Afrika, Avustralya, Avrupa, Asya, Orta Amerika ve Kuzey Amerika'nın daha sıcak bölgelerinde uzman yetiştiriciler aracılığıyla bulunabilir.
Tarif Fikirleri
Kei Elma içeren tarifler. Biri en kolayı, üçü daha zordur.
| Dışarıda yemek | Kei Elma ve Zencefilli Kristalize Zambaklar ile Zencefil Kokulu Cupcake | |
| Tüm Kolay Tarifler | Kei Elmalı Jöle | |
| Afrika Gurme | Kei Elmalı Domates Turşusu |
