Açıklama / Lezzet
Rambai meyveleri küçük boyutludur, ortalama 2-3 santimetre çapındadır ve oval, yuvarlak ila dikdörtgen şeklindedir, kalın teller halinde uzun, ince dallar boyunca büyür. Deri sıkı, yarı ince, kolay soyulabilen, rengine bağlı olarak somondan kahverengiye, sarıdan sarıya kadar değişen ve kadifemsi bir dokuya sahiptir. Olgunlaştığında, meyvenin olgunlaştığının bir işareti olarak cilt hafifçe kırışır ve yumuşar. Derinin altında, et tipik olarak 3-5 parçaya bölünür ve sulu, kaygan ve yarı saydam beyaz hamur içeren pürüzsüz, hassas bir yüzeye sahiptir. Et dilimleri içinde ete sıkıca yapışmış küçük, yassı, kahverengi tohumlar bulunur. Rambai meyveleri hafif ve hafif asidiktir ve tatlı-ekşi bir tada sahiptir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Rambai, yetiştirildiği bölgeye göre yazın ve kışın mevcuttur.
Güncel Gerçekler
Botanik olarak Baccaurea motleyana olarak sınıflandırılan Rambai, on sekiz metre yüksekliğe kadar ulaşabilen ve Phyllanthaceae familyasına ait, yaprak dökmeyen ağaçlarda büyüyen küçük meyvelerdir. Rambi olarak da bilinen, Güneydoğu Asya'daki tropikal ormanlarda bulunan çok sayıda Rambai çeşidi vardır ve öncelikle ticari olarak geniş ölçekte yetiştirilmeyen bir orman meyvesi olarak kabul edilir. Çoğunlukla ev bahçelerinde süs olarak yetiştirilen ve vahşi doğada bulunan Rambai, tatlı ve ekşi tadı için tercih edilir ve taze olarak tüketilir, reçel ve körilerde pişirilir veya şarap haline getirilir.
Besin değeri
Rambai meyvesi bir miktar C vitamini, fosfor, potasyum, magnezyum, kalsiyum ve B2 vitamini içerir.
Başvurular
Rambai, kaynatma ve soteleme gibi hem çiğ hem de pişmiş uygulamalar için en uygunudur. Küçük meyveler kolayca soyulur ve taze, elden emilerek ve tohumdan tükürülerek tüketilebilir veya ıhlamur ve şili ile karides ezmesi olan ulama karıştırılabilir. Rambai ayrıca içeceklere karıştırılabilir, likör haline getirilebilir, salamura ve köri yemeklerinde servis edilebilir, güveçte karıştırılabilir veya şekerle konservelerde pişirilebilir. Etin yanı sıra, meyvenin kabuğu da yenilebilir ve kurutulabilir, öğütülebilir ve zerdeçal ikamesi olarak baharat olarak kullanılabilir. Rambai, balık, karides, kümes hayvanları, limon otu, biber ve hindistancevizi sütü ile iyi eşleşir. Meyveler oda sıcaklığında saklandığında birkaç gün saklanacaktır.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Rambai ağaçları genellikle Güneydoğu Asya'da arka bahçe süsleri ve gölge kaynağı olarak dikilir. Dallar, küçük çocuklar için tırmanmak ve dinlenmek için geniş dallar sağlayan yaygındır. Malezya'daki pek çok yerli, ılık öğleden sonraları ağaçlarda rüya görmeyi ve dallarından taze meyveleri yemeyi sevgiyle anıyor. Rambai ağacının odunu aynı zamanda çit yapı malzemeleri olarak da kullanılıyor ve kabuğun göz enfeksiyonlarıyla ilişkili semptomları azaltmaya yardımcı olmak ve losyonlarda yumuşatıcı bir bileşen olarak kullanıldığı söyleniyor.
Coğrafya / Tarih
Rambai, Güneydoğu Asya'ya özgüdür ve eski zamanlardan beri vahşi büyüyor. Ağaç daha sonra insan göçü ve genişlemesi yoluyla diğer tropikal bölgelere yayıldı, ancak zamanla Rambai ormanlarda ve ev bahçelerinde yerel kaldı ve büyük ölçekte yetiştirilmedi. Bugün Rambai meyvesi Java, Sumatra, Borneo, Bail, Tayland, Filipinler ve Yarımada Malezya'daki yerel pazarlarda bulunur.
