Red Miners Marul Hakkında Bilgi, Tarifler ve Gerçekler

Açıklama / Lezzet

Red Miner'ın marulunun boyutu küçüktür, ortalama on beş santimetre yüksekliğindedir ve kalpten üçgen şekilli yapraklara kadar ince gövdeli kümeler halinde büyür. İhale, gevrek, koyu yeşil yapraklar bazal rozet deseninde büyür ve beyaz ve pembe tonlarında minyatür çiçekli kümeler oluşturur. Ravent rengindeki gövdeler boru şeklinde, pürüzsüz ve hassastır ve gövde yapraklara bağlandığında alt kısımda bazı kırmızı tonlar solabilir. Bitki olgunluğa ulaştığında, altı taneye kadar tohum içeren yumurta şeklindeki tohum kabukları oluşturacaktır. Kökler, çiçekler ve tohumlar da dahil olmak üzere tüm bitki yenilebilir; yapraklar yumuşaktır ve kökler, çiçekler ve tohumlar daha belirgin bir toprağa sahiptir.

Sezonlar / Kullanılabilirlik

Red Miner's marul, kışın ilkbahara kadar mevcuttur.

Güncel Gerçekler

Botanik olarak Claytonia rubra olarak sınıflandırılan Red Miner'ın marulu, Montiaceae ailesinin bir üyesi olan yıllık bir yeşildir. Red-Stemmed Spring Beauty ve Erubescent Miner'ın marulu olarak da bilinen Red Miner'ın marulu, yetiştirildiğinden çok vahşi doğada bulunur ve kıyı adaçayı, tarlalar, bahçeler, ormanlık alanlar ve ormanlardaki gölgeli alanlarda verimli bir şekilde büyür. Red Miner'in marulları, hızlı büyümesi, sezon boyunca birçok kez hasat edilebilmesi ve hem taze hem de pişmiş uygulamalarda kullanılmak üzere gevrek, tatlı tadı nedeniyle toplayıcılar ve ev bahçıvanları tarafından tercih edilmektedir.

Besin değeri

Red Miner'in marul, mükemmel bir C vitamini ve A vitamini kaynağıdır ve ayrıca demir, beta-karoten ve protein içerir.

Başvurular

Red Miner'in marulu, buharda pişirme, kaynatma, tavada kızartma veya soteleme gibi hem çiğ hem de pişmiş uygulamalar için en uygunudur. Ispanağa benzer şekilde kullanılan Red Miner'ın marulu, mizuna, kırmızı fırfır hardal ve tereyağlı marul gibi diğer yeşilliklerle birlikte salatalarda en çok taze olarak kullanılır veya genellikle meze tabaklarında yenilebilir garnitür olarak sergilenir. Ayrıca et yemekleri ile pişirilip servis edilebilir, diğer bahar sebzeleri ile eşleştirilebilir, çorbalara karıştırılabilir veya pestoya eklenebilir. Çiçekler, yapraklar ve sapların hepsi yenilebilir ve yaprakların yumuşak tadını bastırmamak için hassas tatlarda pişirilebilir. Red Miner'in marulu, turp, kırmızı soğan, salatalık, yeşil elma, ravent, acı yeşillik, susam tohumu, salata sosu ve keskin veya yaşlanmış peynirlerle iyi bir şekilde eşleşir. Buzdolabının sebzelik çekmecesinde nemli bir kağıt havlu ile ağzı kapalı bir kapta saklandığında yapraklar 3-4 gün saklanacaktır.

Etnik / Kültürel Bilgiler

Miner'in marulu, adını Altına Hücum sırasında Kaliforniya'ya seyahat eden işçilerden alıyor. Bir C vitamini kaynağına ihtiyaç duyan altın madencileri, Yerli Amerikalılardan, Miner marulunun iskorbüt ve diğer C vitamini ile ilgili sorunları önlemek için hem çiğ hem de pişmiş olarak tüketilebileceğini keşfettiler. Altın madencileri, Kaliforniya'da yaygın olarak yabani olarak büyüdüğü için bitkiyi bolca yedi. Miner'ın marulu ayrıca yanıkları ve cilt tahrişlerini yatıştırmak için kümes hayvanları olarak kullanıldı.

Coğrafya / Tarih

Miner'ın marulu, Kuzey Amerika'nın batı kıyı ve dağ bölgelerine özgüdür ve 1700'lerin sonlarında bir keşif gezisinden yeni dünyaya geri getirildiğinde Avrupa'ya yayılmıştır. Bugün Red Miner'in marulu, vahşi doğada ve Kuzey Amerika, Orta Amerika, Avrupa ve Avustralya'daki özel bakkallarda yaygın olarak bulunur.