Açıklama / Lezzet
Sarı Yuca kökleri boyut olarak değişir, ancak genel olarak, kökler ortalama 15-30 santimetre uzunluğunda ve 5-10 santimetre çapında olup, bir ucu sivriltilmiş uzun, silindirik bir şekle sahiptir. Pürüzlü cilt rengi açıktan koyu kahverengiye değişir ve lifli, sıkı ve serttir. Derinin altında, et yoğun, nişastalı ve soluk sarı ila fildişi bir tonla kurudur. Sarı Yuca kökleri tüketilmeden önce soyulmalı ve pişirilmelidir ve pişirildikten sonra eti yumuşak, çiğ ve hafif tatlı bir tada sahip yumuşak, çiğneme kıvamına gelir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Sarı Yuca kökü yıl boyunca mevcuttur.
Güncel Gerçekler
Botanik olarak Manihot esculenta olarak sınıflandırılan Sarı Yuca, Euphorbiaceae veya spurge familyasına ait, dört metre yüksekliğe kadar ulaşabilen odunsu bir çalıların yenilebilir, yer altı kökleridir. Sarı Manyok, Manioc, Mandioca ve Aipim gibi birçok isimle bilinen Sarı Yuca, çok çeşitli topraklarda yetişir ve tipik olarak ekimden 9-12 ay sonra hasat edilir. Sarı Yuca, yüksek A vitamini içeriği için geliştirilmiş oldukça yeni bir çeşittir ve kırsal topluluklar için bir kalori kaynağı olarak dünya çapında tropikal bölgelerde en popüler ürünlerden biridir. Yuca kökü, süslü bir çöl bitkisi olan yucca ile karıştırılmamalıdır. İki bitki çok farklı türlerdir ve bazı tanımlamalar ve kültürler her iki tür için birbirinin yerine yucca kullansa da, bir ayrım vardır ve yenilebilir kök en yaygın olarak yuca olarak bir 'c' ile yazılır.
Besin değeri
Sarı Yuca mükemmel bir A vitamini, manganez ve nişasta kaynağıdır, ancak en çok yüksek karbonhidrat içeriği ile bilinir. Kök ayrıca bir miktar fosfor, demir, C vitamini ve kalsiyum içerir.
Başvurular
Sarı Yuca, çiğ olduğu zaman zehirli ve öldürücü olduğu için tüketilmeden önce soyulmalı ve pişirilmelidir. Nişastalı kök, çok hafif bir tada sahiptir ve birçok farklı baharat ve otla çok yönlüdür, bu da onu çok çeşitli mutfaklar için uygun kılar. Sarı Yuca kökleri patateslere benzer şekilde kullanılabilir ve pişirme, ezme, buharda pişirme, ızgara, kaynatma ve kızartma için çok uygundur. Kök en popüler şekilde kaynatılır ve pişmiş etler için garnitür olarak servis edilebilir, ince dilimlenmiş ve cips yapmak için kızartılmış veya bir parmak patatesin daha yoğun bir versiyonunda kızartılmış olabilir. Ayrıca çorbalara ve güveçlere atılabilir veya Batı dünyasında tamales, ekmek, kekler, krepler ve empanadalarda kullanılmak üzere tapyoka unu olarak bilinen bir toz haline getirilebilir. Karayipler'de yuca kökü rendelenir, düzleştirilir ve casaba veya mayasız gözleme yapmak için tuzla kızartılır ve kremsi, nötr bir garnitür yapmak için kremalı ve ezilebilir. Kök ayrıca Küba'da baharat, sarımsak, soğan ve narenciye suyundan oluşan bir sosla kaplanmış yuca pişirilmiş yuca con mojo yapmak için kullanılır. Brezilya'da Sarı Yuca, kökün peynirle doldurulduğu ve kızartıldığı, manyok topları olarak bilinen popüler bir atıştırmalıkta kullanılır. Sarı Yuca, kızarmış balık, kümes hayvanları, sığır eti ve chorizo, gorgonzola, çedar ve mozzarella gibi peynirler, hindistancevizi, domates, kişniş, maydanoz, yeşil soğan, soğan ve sarımsak ile iyi bir şekilde eşleşir. Fresh Yellow Yuca kökü çok kısa bir raf ömrüne sahiptir ve serin ve kuru bir yerde saklandığında ancak birkaç gün saklanacaktır. Kök ayrıca birkaç ay dondurulabilir veya kurutulabilir ve uzun süreli kullanım için bir toz haline getirilebilir.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Yuca, tropik bölgelerde mısır ve pirincin arkasında bulunan üçüncü en önemli karbonhidrat kaynağıdır. Güvenlik mahsulü olarak etiketlenen bu kök, fakir topraklarda büyüyebilir ve kuraklığa toleranslıdır. Aynı zamanda yüksek verim sağlar ve her an hasat edilebilir ve gelişmekte olan topluluklara yıl boyunca destek sağlar. Beyaz yuca, Afrika'da yetiştirilen en yaygın yuca çeşidiydi, ancak Sarı Yuca, yakın zamanda yerel halka daha dengeli bir yemek sağlama umuduyla tanıtıldı. Sarı Yuca, genel sağlık için gerekli olan besleyici bir A vitamini kaynağı sağlar ve bu vitamin genellikle gelişmekte olan ülkelerin diyetlerinde eksiktir. Afrika'da, yuca en popüler şekilde kurutulur, öğütülür ve çorba ve güveç ile servis edilen fufu yapmak için hamur benzeri bir macun haline getirilir.
Coğrafya / Tarih
Sarı Yuca kökü, Güney Amerika'ya özgüdür ve Amazon'da keşfedilmiştir. Kök bulunduktan sonra daha da geliştirildi ve Kolombiya'daki Uluslararası Tropikal Tarım Merkezi'nde incelendi ve ardından Nijerya'daki Uluslararası Tropikal Tarım Enstitüsü'ne gönderildi. Afrika'da, Sarı Yuca, kırsal topluluklara bırakılmadan önce on iki yıldan fazla bir süredir artan besin içeriği için yetiştirildi. Bugün Sarı Yuca, Asya, Güneydoğu Asya, Afrika, Karayipler, Orta Amerika ve Güney Amerika'daki tropikal bölgelerde bulunabilir ve bazen Orta Amerika'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne ihraç edilmektedir.
Tarif Fikirleri
Sarı Yuca Kökü içeren tarifler. Biri en kolayı, üçü daha zordur.
