Keladi Kök Bilgisi, Tarifler ve Gerçekler

Açıklama / Lezzet

Keladi, küçükten büyüğe, ortalama 8-10 santimetre çapında ve 16-28 santimetre uzunluğunda değişir ve yuvarlak, silindirik ve uzun bir şekle sahiptir ve bir yumru ucu hafifçe bir noktaya doğru sivrilir. Pürüzlü, pürüzlü cilt, çeşitliliğe bağlı olarak pürüzsüz veya tüylü olabilir ve belirgin büyüme halkaları ile kahverengi ve beyaz tonların bir karışımını taşır. Yüzeyin altında, et sert, nemli, yoğun ve mor lekeler ve lekelerle beyaz veya krem rengindedir. Keladi, pişirildiğinde nişastalı, hafif, tatlı ve hafif cevizli bir tada sahiptir.

Sezonlar / Kullanılabilirlik

Keladi yıl boyunca kullanılabilir.

Güncel Gerçekler

Botanik olarak Colocasia esculenta olarak sınıflandırılan Keladi, soğan olarak bilinen şişmiş, yer altı bir köküdür ve Araceae ailesinin bir üyesidir. Yaygın olarak tropikal ve subtropikal iklimlerde bulunan Keladi, ıslak, su basmış bölgelerde iyi yetişen birkaç mahsulden biridir ve ağırlıklı olarak Güneydoğu Asya, Hindistan ve Yeni Gine'de yetiştirilmektedir. Keladi, Taro, Dasheen, Kalo ve Eddoe gibi birçok farklı isimle bilinir ve otuzdan fazla farklı çeşidin yetiştiricilikte ve vahşi doğada yetiştiği bulunmuştur. Keladi, mutfak müstahzarlarında sebze olarak kullanılır ve küçük cam parçaları gibi davranan, ağzı ve boğazı tahriş eden toksik kalsiyum oksalat içerdiğinden tüketilmeden önce pişirilmelidir. Bu tahriş edici, yumru pişirildiğinde çıkarılır.

Besin değeri

Keladi, soğanı bağışıklık sistemini desteklemeye yardımcı olmak için iyi bir antioksidan kaynağı yapan çok yüksek miktarda C vitamini içerir. Aynı zamanda A, E ve B6 vitaminleri, demir lifi, potasyum, bakır, magnezyum ve kalsiyum içerir.

Başvurular

Keladi çiğ olduğunda zehirlidir ve haşlama, buharda pişirme ve kızartma gibi uygulamalarda tahriş edici kalsiyum oksalatı gidermek için pişirilmesi gerekir. Dilimlenebilir, kaynatılabilir ve hindistancevizi sütünde servis edilebilir, erişte yapmak için spiralleştirilip sotelenebilir, çıtır krep yapmak için parçalanabilir ve kızartılabilir veya dilimlenip cips olarak pişirilebilir. Keladi, iştah açıcı yemeklerin yanı sıra balkabağı çöreği, kek, börek, balonlu çay ve dondurma gibi tatlı yemeklerde de kullanılmaktadır. Keladi, ördek ve domuz göbeği, karides, pirinç, bezelye filizleri, yeşil soğan, arpacık soğanı, biberler, hindistan cevizi, şeker ve domates gibi etlerle iyi eşleşir. Soğan, bir kağıt torba içinde oda sıcaklığında, serin ve kuru bir yerde saklandığında birkaç gün saklanacaktır.

Etnik / Kültürel Bilgiler

Keladi, Tayland, Malezya ve Hindistan'da yaygın bir mutfak malzemesidir ve Hawaii'de saygı duyulan bir statüye sahiptir. Yapraklar, gövdeler ve soğanlar geleneksel yemeklerde kullanılır ve Hawaii'de, esas olarak, pişirilmiş kökü ezip bir macun oluşturarak hazırlanan poi olarak yenir, bu da ya fermente edilir ya da hemen tuzlanmış balıkla servis edilir. Keladi, Hawaii'de hem pişmiş yapraklar hem de Hawaii ziyafeti için kullanılan terim olan lu'au için de yetiştirilir. Filipinler'de Keladi, gıda kıtlığı ortaya çıktığında diğer sebzelerin yerine kullanılabilecek güvenilir bir ürün olduğu için önem kazanmıştır. Keladi, yoğunlaştırıcı olarak kullanıldığı ve sinigang olarak bilinen Filipin ulusal güvecinde yaygın olarak kullanılır. Ayrıca Keladi yapraklarını hindistancevizi sütünde pişiren ve fermente karides ile tuzlanan bir yemek olan laing'e de dahil edilmiştir.

Coğrafya / Tarih

Keladi, Güneydoğu Asya'ya özgüdür ve malanga veya yautia ile birlikte bilinen ilk ekili sebzelerden biri olabilir. Hem Yunan hem de Roma tarihçileri tarafından önemli bir ürün olarak tanımlanmış olan kullanımı eski zamanlara kadar uzanmaktadır. Kök daha sonra kaşifler tarafından dünyanın dört bir yanındaki tropikal bölgelere yayıldı ve batıda Mısır ve Afrika'ya ve doğuda Pasifik Adaları'na gitti. Bugün Keladi, dünya çapında yaygın olarak yetiştirilmektedir ve Asya, Filipinler, Endonezya, Malezya, Amerika Birleşik Devletleri, Karayipler ve tropikal Afrika'daki yerel pazarlarda ve özel marketlerde bulunabilir.