Meyan Kökü Bilgileri, Tarifler ve Gerçekler

Açıklama / Lezzet

Yabani Meyan kökü, eğrelti otuna benzer bir yapıya sahip yapraklarıyla yaklaşık bir metre uzunluğa ulaşır. Sapları minik, yapışkan tüylerle kaplıdır ve yoncaya benzeyen küçük kremsi beyaz çiçek kümeleriyle taçlandırılmıştır. Kökler uzun ve cılız ve odunsu bir dokuya sahiptir. Meyan kökü, anason, rezene ve pekmezi anımsatan belirgin bir meyan kökü aromasına ve temiz, biberli bir yüzeye sahiptir. Ücretsiz tatlar arasında krema, süt, akçaağaç, portakal, esmer şeker, zencefil, tarçın, armut, elma, ayva, soya sosu, av kuşları, dana eti, domuz eti ve tavuk yer alır.

Sezonlar / Kullanılabilirlik

Vahşi doğada Meyan kökü yıl boyunca bulunur. Yapraklar ve sürgünler en iyi ilkbaharda toplanır.

Güncel Gerçekler

Meyan kökü botanik olarak Glycyrrhiza lepidota olarak sınıflandırılır ve ayrıca yaygın olarak Amerikan Meyan kökü olarak da anılır. Glycyrrhiza adı, tatlı anlamına gelen Yunanca glukos ve kök anlamına gelen rhiza kelimelerinden türetilmiştir. Cins adı lepidota pullu anlamına gelir ve genç yapraklardaki küçük pulları ifade eder. Kökler bariz bir tatlı meyan kökü aromasına sahip olsa da, bildiğimiz gibi ticari meyan kökü, Kuzey Amerika yerlisi olmayan bu cinsin başka bir bitkisinden elde edilir.

Besin değeri

Meyan kökü, şekerden 50 kat daha tatlı olan ve doğal tatlandırıcı ve tatlandırıcı olarak kullanılan glisirizin içerir. Östrojen seviyelerini dengeleyen anti-enflamatuar flavonoidler, antioksidanlar ve izoflavonlar bakımından yüksektir. Kadın hormonları üzerindeki etkisinden dolayı hamile kadınların Yabani Meyan Kökü'nden uzak durmaları önerilmektedir. Kökten yapılan bir çay genellikle sindirime yardımcı olarak kullanılır.

Başvurular

Meyan kökü çiğ veya pişmiş olarak yenebilir ve hem tatlı hem de tuzlu yemekleri tamamlayıcı niteliktedir. Çoğu zaman diğer yiyecekler için bir tatlandırıcı olarak kullanılır. Tatlı ve aromatik kökler, bir çay yapmak, basit bir şurubu tatlandırmak, tatlılar için krema demlemek veya tuzlu soslarda kullanmak için demlendirilebilir. Kökler, aromalı şekerler ve tuz kürleri oluşturmak için bütün olarak veya öğütülmüş olarak kullanılabilir. Doğal tatlılıklarını geliştirmek ve dokularını yumuşatmak için daha büyük Meyan köklerini bütün olarak kavurun ve sonucun tatlı patatese benzediği söylenir. Genç yapraklar ve yumuşak sürgünler de yenilebilir ve en iyisi ilkbaharda hasat edilir. Hazırlanmadan önce kökler iyice fırçalanmalı ve soyulmalıdır.

Etnik / Kültürel Bilgiler

Great Plains Kızılderilileri ateş, kulak ağrıları, diş ağrıları ve boğaz ağrılarını tedavi etmek için Yabani Meyan kökü kullandılar. Kökler genellikle doğrudan topraktan çiğnendi veya çay veya lapa olarak hazırlandı.

Coğrafya / Tarih

Meyan kökü ilk olarak botanikçi Frederic Pursh tarafından 1813'te Amerikan flora ve faunası hakkındaki yayınında incelenmiş ve tanımlanmıştır. Kuzey Amerika'nın batı kısmına özgüdür ve Ontario, British Columbia, California, Arkansas, Maine'de büyürken bulunabilir. Rhode Island, New York, Massachusetts ve Meksika'nın ılıman bölgeleri. Yeterli drenajı olan nemli topraklarda büyür ve kısmi ila tam güneşte yaşayabilir.