| Murray Aile Çiftlikleri | Ana Sayfa |
Açıklama / Lezzet
Seylan bektaşi üzümü, tipik olarak reçel ve jöle üretiminde kullanılan küçük bir ağaç meyvesidir. Çapı bir buçuk ila bir inç arasında değişen sıkı bir cilde sahip olup, olgunlaşmadığında chartreuse veya turuncu, olgunlaştığında ise koyu benekli bir mordur. Derisi çok acıdır ve ağızda hoş olmayan bir his uyandıran kısa yeşil tüylerle kaplıdır. Meyvenin pişmiş veya çiğ olarak tüketilmesine bakılmaksızın, kabuk nadiren yenir. Yabanmersininin gür morumsu kırmızısı olan eti, yaban mersini veya asitli kayısıya benzer bir tada sahip, buruşuk bir şekilde ekşidir. Seylan bektaşi üzümü, buruk doğası nedeniyle nadiren sade olarak servis edilir ve tipik olarak şekerle tatlandırılır. Meyveler, biraz olgunlaştığında en lezzetlidir, çünkü o zaman şeker en yüksek konsantrasyonda olur. Bununla birlikte, jöle ve reçel üretimi için bağlanmış meyveler tipik olarak henüz olgunlaşmamışken kullanılır, çünkü bu, pektin seviyelerinin en yüksek olduğu zamandır. Her meyve, yaklaşık çeyrek inç uzunluğunda ve tüketim için zararsız olan on iki adede kadar uzun tohum içerir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Seylan bektaşi üzümü sonbaharda ve ilkbaharda bulunur.
Güncel Gerçekler
Seylan bektaşi üzümü aynı zamanda ketembilla olarak da bilinir ve tadı için tropikal kayısıdır. Küba'da ve Orta Amerika'da buna 'aberia' denir. Bilimsel olarak Seylan bektaşi üzümü 'Dovyalis hebecarpa' dır ve ağlayan söğüt ve söğüt ile birlikte Salicaceae veya söğüt familyasına aittir. Meyveler, otuz fit genişliğinde yirmi fit yüksekliğe ulaşan ağaçlarda büyür. Bir ağaç, yılda yaklaşık 90 kiloluk hasat yapabilen on beş metrelik bir ağaçla muazzam miktarda meyve üretir.
Besin değeri
Diğer koyu tenli meyveler gibi, Seylan bektaşi üzümü de yüksek miktarda antioksidan, polifenol ve antosiyanin içerir. Antosiyaninler, anti-enflamatuar özellikleriyle bilinir ve ayrıca kalp krizi riskini azaltabilir.
Başvurular
En iyi jöleler ve reçellerdeki başrolleriyle tanınan Seylan bektaşi üzümü, şefler ve ev aşçıları tarafından çeşitli başka uygulamalarda da kullanılmaktadır. Hawaiililer, bu meyvenin en yaratıcı kullanımlarını, salata sosları, daldırma sosları, püre, turşu, barbekü sosu, Hint turşusu, şarap ve brendi yapımında kullanarak geliştirdiler. Pansuman ve sos tariflerinde, dut tipik olarak bir şurup haline getirilir ve çalışmak için bir temel olarak kullanılır. Meyveler aynı zamanda sık sık meyve suyuna bastırılır; bu, basitçe deriden eti alıp şeker ve suyla harmanlanarak yapılır (kabaca bir bardak şeker ve her pound meyve için iki su). Karışım daha sonra düzgün bir doku ve tohum çıkarılmasını sağlamak için ince bir elekten geçirilir. Seylan bektaşi üzümü, baharatlı tek meyve reçellerinin yanı sıra harmanlanmış meyve tereyağı ve reçelleri oluşturmak için papaya, guava ve elma gibi diğer meyvelerle popüler bir şekilde karıştırılır. Ek olarak, sık kullanılan meyvelerin yerine geçerek geleneksel kızılcık yemeklerinde benzersiz bir dokunuş sağlayabilir. Tarçın, anason ve hindistan cevizi gibi sıcak baharatlar, Seylan bektaşi üzümü ile lezzetli bir şekilde birleşir ve ekşi lezzet profilini hafifletmek için kullanılabilir. Yukarıda tarif edildiği gibi, reçel ve jöleler halinde pişirilen meyveler, orta derecede olgunlaşmamış haldeyken en iyi şekilde kullanılırken, yüksek pektin içeriği gerektirmeyen tabaklardaki meyveler, bir dokunuşla buruştuğunda en iyisidir. Meyveler oda sıcaklığında olgunlaştırılmalı ve hızlı bir şekilde fermente edilebildikleri için tamamen mor olduğunda buzdolabına konmalıdır.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Halk hekimliğinde Seylan bektaşi üzümü gibi mürekkepli meyveler genellikle enfeksiyonları, ishali ve göz sorunlarını tedavi etmek için kullanılır.
Coğrafya / Tarih
Seylan bektaşi üzümü, eskiden Seylan olarak bilinen Sri Lanka'ya özgüdür. Doktor David Fairchild, meyvenin tadına aldırış etmemesine rağmen, 20. yüzyılın başında Amerika Birleşik Devletleri'ne getirdi. Oradan, çalılıklarda çalı olarak kullanılmak üzere Hawaii'ye gitti ve ada zincirinin ekonomisinin ve mutfağının önemli bir parçası haline geldi. Seylan bektaşi üzümü, Porto Riko'da da yetiştirilmektedir ve burada ülkenin peyzajında ve ayrıca Güney Amerika, Güney Afrika ve Hindistan'ın çeşitli bölgelerinde vatandaşlığa kavuşturulmuştur. İsrail bahçelerinde de bulunur.
