Costard Apples Bilgi, Tarifler ve Gerçekler

Açıklama / Lezzet

Costard elmaları, meyvenin uzunluğu boyunca uzanan göze çarpan sırtlar veya kaburgalarla büyük ve dikdörtgen şeklindedir. Yeşilden sarıya cilt mumlu ve yoğun kırmızı çizgilerle pürüzsüzdür. Soluk beyaz ila krem rengi et, dilimlendiğinde sert, nemli ve hoş kokuludur. Ayrıca, birkaç açık kahverengi tohumla ikiye bölündüğünde yıldız şeklinde olan merkezi bir sert ve lifli çekirdek de vardır. Costard elmaları, tatlı ve keskin tatlarla sulu ve gevrektir.

Sezonlar / Kullanılabilirlik

Costard elmaları sonbaharda mevcuttur.

Güncel Gerçekler

Costard elmaları, bilinen en eski ikinci İngiliz elması (Malus domestica) olarak kabul edilir. Costard adıyla eşleşen tam meyve genellikle karıştırılır ve birkaç yüzyıllık tarih boyunca izlenmesi zordur. Bazen Catshead elmasıyla karıştırılıyorlar ve bazıları bugün Costards olarak etiketlenen çoğu elmanın aslında Kedi Başı olduğunu iddia ediyor. Muhallebi elmaları, Malus domestica ile ilgisi olmayan tamamen farklı bir meyvedir.

Besin değeri

Bir orta boy elma, sağlıklı sindirim için önemli olan günlük önerilen diyet lifi değerinin yaklaşık% 17'sini ve sağlıklı bir bağışıklık sistemi ve cilt için çok önemli olan günlük önerilen C Vitamini değerinin% 15'ini içerir. Elmalar yağ, kolesterol veya sodyum içermez ve çok az kalori içerir.

Başvurular

Costard elmaları, taze olarak yenen bir tatlı çeşididir ve aynı zamanda bir pişirme elması olarak da kullanılabilir.

Etnik / Kültürel Bilgiler

'Costard' adı muhtemelen, kaburga anlamına gelen Latince 'costa' kelimesinden gelmektedir. Costard elmaları, ismine yol açan belirgin nervürlere sahiptir. Modern İngiliz kelimesi 'costermonger' veya bir sokak arabasından ürün satan bir kişi, elmanın adından gelir.

Coğrafya / Tarih

Tarihte Costard elmalarından ilk söz, 1292'de, İngiliz Kralı Birinci Edward'ın resmi kayıtlarında geçti. Costardların aslen İngiliz olduğu düşünülmektedir, ancak önce Fransa'dan gelmiş olabilirler ve daha sonra Norman Fethi'nden sonra İngiltere'ye getirilmiş olabilirler. Özellikle İngiltere'de Herefordshire ve Gloucestershire'da yetiştirildikleri 19. yüzyıldan beri yetiştirildiler. O zamandan beri popülerliği azaldı.