Açıklama / Lezzet
Oca yaprakları, yarı kalın, lifli gövdelerden büyüyen yonca biçimli yaprakçıklarla küçük ila orta büyüklüktedir. Üç yaprakçıktan oluşan kümeler halinde büyüyen ve çeşidine bağlı olarak yeşilden mora değişen parlak yeşil yaprağın yüzeyi, kadifemsi, tüylü bir görünüm veren ince beyaz tüylerle kaplanabilir. Oca yaprakları, 20-30 cm uzunluğunda büyüyebilen etli yeşil gövdelere tutturulur. Oca yaprakları tüketildiğinde, kuzukulağı yapraklarının tadına benzer şekilde keskin, limonlu ve hafif keskin bir tada sahiptir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Oca yaprakları yıl boyunca mevcuttur.
Güncel Gerçekler
Botanik olarak Oxalis tuberosa olarak sınıflandırılan Oca yaprakları, ravent, kuzukulağı ve ıspanak ile akraba olan ve Oxalidaceae ailesinin bir üyesi olan otsu bir bitkidir. Ocha ve Yeni Zelanda yam olarak da bilinen Oca, ağırlıklı olarak küçük yumru kökleriyle tanınır, ancak yaprakları, sürgünleri ve turuncu-sarı çiçekleri de yenilebilir. Oca yaprakları salatalarda yaygın olarak kullanılır ve keskin, narenciye aroması nedeniyle tercih edilir.
Besin değeri
Oca yaprakları, A, B ve C vitaminleri, amino asitler ve bir miktar demir içerir. Ayrıca diğer minerallerin emilimini yavaşlatabilen ve idareli tüketilmesi gereken oksalik asit içerirler.
Başvurular
Oca yaprakları soteleme, haşlama, buharda pişirme veya kaynatma gibi hem çiğ hem de pişmiş uygulamalar için en uygun olanıdır. Çiğken yapraklar ravent yapraklarına benzer şekilde kullanılabilir ve garnitür olarak kullanılır veya yeşil, yapraklı salatalara karıştırılır. Oksalik asit içeriği nedeniyle, Oca yaprakları en iyi şekilde küçük miktarlarda tüketilir ve pişirme sırasında oksalik asit miktarı azaltılabileceğinden, genellikle kullanmadan önce pişirilmeleri tercih edilir. Ayrıca beyazlatılabilir ve basit bir garnitür olarak servis edilebilir veya tam bir yemek oluşturmak için diğer sebzeler ve etlerle karıştırılarak kızartılabilirler. Oca yaprakları deniz ürünleri, kümes hayvanları, domuz eti, ördek veya kuzu eti gibi etler, kiraz, ahududu ve erik gibi meyveler, diğer salata yeşillikleri ve keçi peyniri ile iyi uyum sağlar. Buzdolabında kapalı bir kapta saklandıklarında bir haftaya kadar dayanırlar.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Oca yumru kökleri, yapraklarının yonca benzeri görünümünden dolayı bir zamanlar İrlanda patatesi olarak biliniyordu. Oca bugün Amerika Birleşik Devletleri'nde veya Avrupa'da pek tanınmasa da, Yeni Zelanda halkı 1860'larda piyasaya sürüldükten sonra Oca'ı kucakladı ve şu anda adada tercih edilen bir içerik.
Coğrafya / Tarih
Oca, Peru, Bolivya ve And Dağları'na özgüdür ve İnka öncesi dönemlerde var olduğuna inanılıyor. Orada, sadece patatesten sonra önemli bir tarımsal ürün olmaya devam ediyor. Oca fabrikası, Kolomb öncesi dönemde yerli toplulukların göçüyle Venezuela, Arjantin ve Şili'ye yayıldı ve daha sonra 1700'lerde Meksika'ya, 1800'lerde Avrupa ve Yeni Zelanda'ya getirildi. Bugün Oca yaprakları Güney Amerika, Orta Amerika, Kuzey Amerika, Avustralya, Yeni Zelanda, Avrupa'daki yerel pazarlarda ve özel bakkallarda ve Asya'nın belirli bölgelerinde bulunmaktadır.
