| Penryn Orchard Spesiyaliteleri | Ana Sayfa |
Açıklama / Lezzet
Hint kanı şeftalileri koyu kırmızı, kadifemsi kabukları ve büyük boyutları ile ayırt edilir. Yadigarı şeftalilerin çapı 15 santimetreye kadar büyüyebilir, ancak çoğu bu kadar büyümeden önce çok olgunlaşır. Hint kanı şeftalileri olgunlaştıklarında oldukça kırılgandır ve yetiştiricilerin meyveyi toplamak için kısa bir penceresi vardır. Tüylü kabuk meyveyi kaplar ve ona gri bir parlaklık verir. Yumuşak, ancak sert et, derinin hemen altında kıpkırmızı ve taşa doğru uzanan renk çizgileri ile sarıdır. Ortama, mevsimdeki yağmur miktarına ve hasat zamanına bağlı olarak, et rengi tamamen mora boyanabilir veya sadece kırmızı çizgi şeklinde olabilir. Et, büyük orta tohuma yapışır ve genellikle deri ile aynı koyu kırmızıya boyanır. Hint kanı şeftali tamamen olgunlaştığında tatlıdır ve olgunlaşmadığında daha asidik ve ekşi olabilir. Çoğu şeftali çeşidinden farklı olarak tadı olduğu söylenir.
Sezonlar / Kullanılabilirlik
Hint kanı şeftali yaz aylarının sonunda mevcuttur.
Güncel Gerçekler
Cherokee şeftali ve Blood Cling şeftali olarak da bilinen Hint kanı şeftali, Prunus persica'nın yadigarı bir çeşididir. Çok verimli, geç mevsim şeftalileri, etinin meyvenin merkezindeki çukura yapışması anlamına gelen klingstone çeşididir. Hint Kanı şeftali ile aynı özelliklere sahip birkaç bilinen başka çeşit vardır: Fransa ve Çin'den yadigarı çeşitleri. Kırmızı et özelliğini paylaşırlar, ancak her çeşit farklı zamanlarda olgunlaşır ve tercih ettikleri iklimlerde büyüklükleri değişir. Hint kanı şeftali ağaçları kendi kendine verimlidir, yani çiçekleri meyve vermeleri için tozlaştırmak için başka bir ağaca ihtiyaçları yoktur.
Besin değeri
Hint kanı şeftali iyi bir potasyum kaynağıdır ve A ve C vitaminleri içerir. Aynı zamanda diyet lifi, demir ve kalsiyum içerir. Hint Kanı şeftalisinin derisinde ve etinde bulunan antosiyaninler, vücuda zarar veren serbest radikallerden kurtulmaya yardımcı olan antioksidanlar açısından zengindir.
Başvurular
Hint kanı şeftali, üstün konserve ve fırınlama şeftali olarak kabul edilir. Ayrıca taze meyve salatalarında, tuzlu salatalarda ve mezelerde kullanılabilir veya konserveler, reçeller veya soslar için püre haline getirilebilirler. Kırmızı etli şeftali diğer sert çekirdekli meyveler, bal, muhallebi, lavanta, narenciye, kakule, fesleğen, roka, fındık ve yumuşak peynirlerle iyi uyum sağlar. Hint kanı şeftalileri oldukça çabuk bozulur ve buzdolabında sadece birkaç gün saklanabilir.
Etnik / Kültürel Bilgiler
Amerika'daki Hint Kanı şeftalilerinin kökeni biraz karışık. Bir teori, şeftalilerin 16. yüzyılda İspanyollarla birlikte gelmesine neden olurken, bir diğeri, Amerika'nın ilk yerleşimcileriyle Bering Boğazı'nı aşmış olabilecekleri fikrini öne sürüyor. İkincisi, şeftalinin İspanyollardan önce burada olduğunu ve doğrudan çekirdekli meyvelerin geldiği Çin'den geldiğini savunuyor. Kanlı şeftali Çin'de bin yıldan fazla bir süredir büyüyor ve ilk olarak 1082'de kaydedildi. Bu, İspanya veya Meksika'da hiçbir şeftali çeşidinin yetişmemesi ve bu bölgelerde yetiştiklerine dair yazılı bir tarih bulunmaması gerçeğiyle destekleniyor. .
Coğrafya / Tarih
Hint kanı şeftalileri, başlangıçta güneydoğu Asya'ya özgüdür. 16. yüzyılda İspanyol kaşiflerle Meksika'ya getirilen bir 'eski dünya' meyvesi olduğuna inanılıyor. Yine de, sadece bir yüzyıl sonra, Avrupalı kaşifler Amerika Birleşik Devletleri'nin güneydoğusunda Cherokee halkı tarafından büyüyen Hint Kanı şeftali ağaçlarını keşfettiler. Tomurcuk ağacından aşılanan çoğu çekirdekli meyvenin aksine, Hint Kanı şeftali tohumdan kolayca büyür, bu da onu taşıma ve paylaşım için ideal kılar. Avrupalı kaşifleri, kırmızı etli şeftali çeşidinin Georgia, Güney Carolina ve Meksika'dan Kuzey Carolina'nın bazı bölgelerinde ortaya çıktığına inanmaya iten şey buydu. Ancak, kıtada çok daha uzun süredir büyüyor olabilir. Kanlı şeftali Çin'de 11. yüzyıldan önce yetiştirilmekte ve yetiştirilmektedir. Tohumlar, Asya kıtasındaki ilk Amerikalılar tarafından Avrupalı yerleşimcilerden çok önce getirilmiş olabilir. Hint kanı şeftalileri, bugün hala büyüdükleri ünlü Monticello'da Thomas Jefferson'un güney bahçesine dikilmek üzere seçilen 38 çeşitten biri olduklarında ün kazandı. O zamanlar, 'Gürcistan'ın siyah erik (veya yumuşak) şeftali' olarak anılıyorlardı. Hala Güneydoğu Amerika Birleşik Devletleri'nin vahşi doğasında ara sıra büyürken bulunabilirler. Kırmızı etli şeftaliler İngiltere ve Fransa'da “sanguine şeftali” olarak bulunabilir. Güneydoğu Fransa’nın Provence ve Savoy bölgelerinde kanlı şeftaliler yüzlerce yıldır yetiştirilmektedir. Zararlılara ve hastalıklara karşı turnusol olarak üzüm asmaları arasına ağaç dikme pratiğinden sonra bunlara 'peche de vigne' deniyor. Yumuşak etli şeftaliler, üzümler büyümeye başlarken meyve verirdi. Hint Kanı şeftalileri, yaz sonu çiftçi pazarlarında, özel mağazalarda veya genellikle Amerika'nın güneydoğusundaki yol kenarındaki meyve tezgahlarında görülebilir.
Tarif Fikirleri
Hint Kanlı Şeftalileri içeren tarifler. Biri en kolayı, üçü daha zordur.
